Λατρεύω τη φύση! Λατρεύω τον χειμώνα!
Όπως καταλαβαίνετε, ο συνδυασμός αυτών των δύο για εμένα είναι ιδανικός και ένας από τους προορισμούς που επισκέπτομαι πάρα πολύ συχνά, το χωριό μου, τα συνδυάζει υπέροχα. Βρέθηκα εκεί πριν από μερικές ημέρες και ήταν σχεδόν ιδανικά για τα γούστα μου αλλά και για φωτογραφία.
Είχα μαζί μου τον (νέο) αγαπημένο μου φακό για περιπάτους, τον Helios 44M-4 με την Nikon Z8 (και αντάπτορα φυσικά). Μια ολοκαίνουργια φωτογραφική μηχανή με τα πιο σύγχρονα χαρακτηριστικά, μαζί με έναν ρώσικο φακό του 1985. Παράξενο πάντρεμα, αλλά πολύ διασκεδαστικό για εμένα τον τελευταίο καιρό. Οι φωτογραφίες έχουν μια ανεξήγητη μαγεία, μια νοσταλγία. Ίσως μου θυμίζουν τα παιδικά μου χρόνια που δανειζόμουν την Zenit από τους γονείς μου για τις εξορμήσεις μου στο χωριό, έπαιρνα και 1-2 φιλμ και χωρίς να το ξέρω τότε, έκανα τα πρώτα μου βήματα στην φωτογραφία. Είναι ένας manual focus φακός, αξίας 50€ αυτή τη στιγμή, με όσο πιο απλά χαρακτηριστικά γίνεται, είναι όμως πολύ φωτεινός (f2) και πολύ ιδιαίτερος (και διάσημος!) για τον λόγο που θα εξηγήσω παρακάτω.
Εκτός από αυτό, είχα και το drone μου, ένα DJI Mini 4 Pro, το οποίο έχει εξαιρετικές δυνατότητες και, πως να το κάνουμε, σου δίνει μια οπτική που δεν μπορείς να την έχεις αλλιώς. Στην φωτογραφία άλλωστε το πιο σημαντικό είναι να ψάχνεις τις διαφορετικές οπτικές γωνίες, να βλέπεις τα πράγματα με διαφορετική ματιά, οπότε τι καλύτερο από το να κοιτάς από ψηλά!
Η ουσία είναι οι φωτογραφίες, οπότε μετά την αρχική περιγραφή, περνάω εκεί δίνοντας μόνο μια επιπλέον πληροφορία, σημαντική. Ο καιρός ήταν βροχερός κι έκανε κρύο. Η φύση καταπράσινη, υγρασία, συννεφιά και το ποτάμι με αρκετό ακόμα νερό. Κλείνω τα μάτια και για εμένα είναι παράδεισος.
Η πιο πάνω εικόνα ίσως αρκούσε για να περιγράψει από μόνη της όλα όσα είπα στην εισαγωγή. Χειμώνας, πράσινο, αναμμένα τζάκια, ένα σύννεφο που περνάει πάνω από το χωριό. Μια φωτογραφία που νιώθεις και μπορείς να την μυρίσεις. Φυσικά, δεν έβγαλα μόνο μία.
Δεν είναι μόνο το Κοίλι όμορφο, αλλά και τα γύρω χωριά. Μανίκια, Βρύση, Οξύλιθος, Μονόδρι, όλα πνιγμένα στο πράσινο.
Όπως προανέφερα, ο φακός που χρησιμοποιώ αυτό τον καιρό είναι ένας πολύ παλιός και πολύ ιδιαίτερος φακός. Φτάνει μέχρι και το f2 και υπό προϋποθέσεις δημιουργεί απίστευτο, μοναδικό bokeh effect, ιδανικό για φωτογραφίες στη φύση. Εννοείται πως αυτό για εμένα ήταν μια τεράστια ευκαιρία που ειλικρινά απόλαυσα, ειδικά σε μια εποχή που πολλά φυτά αρχίζουν και δειλά δειλά ανθίζουν και η ζωή αναγεννάται.
Δεν χρειάζεται να είναι πολύ κοντινές όμως. Τα χρώματα είναι τόσα πολλά και οι εικόνες τόσο υπέροχες που όπου και να κοιτάξεις είναι σαν ζωγραφιά!
Το ποτάμι, χωρίς να είναι εντελώς γεμάτο με νερό, παραμένει εντυπωσιακό.
Οι δρόμοι, είτε μέσα στο δάσος είτε οι στρωμένοι, επαρχιακοί, έχουν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον. Γιατί δένουν αρμονικά με τη φύση, δεν είναι οι δρόμοι της πόλης είναι πιο απλοί, με περισσ΄ότερες όμορφες ατέλειες και φυσικά, κάποιοι είναι χωμάτινοι.
Ακόμα και οι γυμνοί κορμοί των πλατανιών, έχουν αρχίσει να αποκτούν ζωή, από τα φυτά που αναπτύσσονται πάνω τους.
Τοπία πανέμορφα, καταπράσινα. Περπατάω εκεί από μικρό παιδί κι ακόμα δεν χορταίνω να τα κοιτάζω και να τα φωτογραφίζω.
Δείτε περισσότερα άρθρα
Loupedeck CT Review Το Loupedeck CT είναι το πιο πρόσφατο προϊόν της Φινλανδικής εταιρείας που δημιούργησε το Loupedeck+. Το CT σημαίνει Creative Tool κι αυτό είναι αρκετά χαρακτηριστικό.… Loupedeck CT Review
Τμήμα φωτογραφίας Πρόσφατα (τέλη του 2013) ξεκίνησα μαθήματα στο τμήμα φωτογραφίας του δήμου Καλλιθέας. Όχι για να γίνω επαγγελματίας. Για να μάθω τα βασικά. Να γνωρίσω καλύτερα… Τμήμα φωτογραφίας
Φωτογραφίες από το Πόρτο Φωτογραφίες από το Πόρτο
Έκθεση Αφηγηματικής Φωτογραφίας "Δεν Λησμονώ... ξαναγεννιέμαι" Η φωτιά στο Μάτι ήταν κάτι που συγκλόνισε όλους μας. Κυρίως γιατί ήταν ξαφνική, αναπάντεχη και είχε πολλά θύματα, τα οποία χάθηκαν άδικα και τραγικά.… Έκθεση Αφηγηματικής Φωτογραφίας "Δεν Λησμονώ... ξαναγεννιέμαι"
