fbpx

Το μάζεμα της ελιάς

Τέλη του έτους. Τα ελαιόδεντρα ήταν ήδη έτοιμα εδώ και καιρό. Ο πολύτιμος καρπός της ελιάς έπρεπε να συλλεχθεί για να μαζέψουμε το λάδι της χρονιάς.

Μικρός συνήθιζα να πηγαίνω με τους γονείς μου στο χωριό και να βοηθάω. Τότε δεν είχα τις ίδιες υποχρεώσεις και απλά τους ακολουθούσα. Την περισσότερη ώρα βέβαια, έπαιζα στις πλαγιές ανυπομονώντας για την ώρα του κολατσιού (και τώρα ανυπομονώ και φυσικά, παίζω στις πλαγιές). Με την πάροδο των χρόνων και με τις υποχρεώσεις μου να πολλαπλασιάζονται, δυστυχώς δεν μπορούσα να συνδράμω όσο θα ήθελα σε αυτό.

Φέτος όμως, το πήρα απόφαση. Είχα λίγες μέρες να κάτσω αλλά θα το έκανα (δεν πρόλαβα και πολλά, δύο ημέρες μόνο, στο τέλος δηλαδή). Και ήταν πολύ όμορφα! Για όσους δεν πιστεύουν ότι "ξεκούνησα" και πήγα για ελιές, ορίστε και οι αποδείξεις!

Λίγο πριν πέσω με τα μούτρα (λέμε τώρα) στη δουλειά, χάζεψα το πανέμορφο τοπίο.
 
 

Όλα ξεκινούν από την σωστή προετοιμασία του ελαιόδεντρου. Απλώνουμε τα δίχτυα γύρω του με στόχο να καλύψουμε όλο τον χώρο κάτω από τα κλαδιά για να μην πάνε οι ελιές ανάμεσα από τα (αρκετά ψηλά) χόρτα στο χωράφι.

Ίσως φαίνεται σαν ένα χωράφι με λίγα χορταράκια, αλλά στην πραγματικότητα έχει πολλά χόρτα, μερικές φορές μπλεγμένα και με αγκάθια, που δεν σου επιτρέπουν την άνετη κίνηση.

Είναι πιο δύσκολο από αυτό που φαίνεται. ΟΛΑ σε γρατζουνάνε και σε χτυπούν.

Στο επόμενο βήμα, ανεβαίνουμε στο δέντρο και το κλαδεύουμε. Το δέντρο δεν μπορεί να βγάζει κάθε χρονιά καρπό, οπότε καλό είναι κάποιες φορές να το κλαδεύεις για να δυναμώνει. Τα κλαδιά μαζί με τον καρπό, στην περίπτωση αυτή πέφτουν πάνω από τα δίχτυα και στη συνέχεια μπορείς με άνεση να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα.

Τα μεγάλα κλαδιά κόβονται σε μικρότερα..

..στη συνέχεια, ξεχωρίζεις τον καρπό από τα κλαδιά..

...και καταλήγεις σε ένα μείγμα καρπών, φύλλων, διάφορων σκουπιδιών από το χωράφι που τα διαχωρίζεις.

Ο καρπός, σχεδόν καθαρός από σκουπίδια συλλέγεται σε τσουβάλια για να πάει στη συνέχεια στο λιοτρίβι και να βγει το λάδι.

Ναι, χάζευα συχνά το τοπίο.
 

Σας το είπα ότι μάζεψα ελιές. Ορίστε.

Στα πιο χαμηλά, συνήθως νεαρά, δέντρα, η δουλειά μπορεί να γίνει και με το χέρι. Μαζεύουμε τους καρπούς σε κουβάδες και τους αδειάζουμε στα τσουβάλια.

Όπως προανέφερα, δεν χρειάζονται όλα τα δέντρα κλάδεμα. Κάποια είναι πιο χαμηλά και πιο φρέσκα. Στην περίπτωση αυτή τα ραβδίζουμε. Παλιότερα αυτό γινόταν με αυτοσχέδιες βέργες από ξύλο, συνήθως κυπαρισσιού, που είναι αντοχικό και ταυτόχρονα με αρκετά καλή ελαστικότητα. Πλέον έχουμε ραβδιστήρια που λειτουργούν με πετρέλαιο και έχουν ειδικές δαγκάνες που τινάζουν τον καρπό με ευκολία (είναι αρκετά κουραστικό και σε κάνει να τρέμεις ολόκληρος ακόμα και όταν δεν το κρατάς, αλλά δεν συγκρίνεται με την παλιά μέθοδο).

Η συλλογή της ελιάς ολοκληρώθηκε και φέτος.

Το βγάλαμε το λάδι μας πάλι!

Θα ήθελα να σας δείξω και καταπληκτικές φωτογραφίες από το λιοτρίβι όπου πήγαμε αμέσως μετά για να βγάλουμε το λάδι. Εκπληκτικές πραγματικά φωτογραφίες, αλλά με πήρε ο ύπνος και δεν πήγα.

Και του χρόνου!

ΥΓ: Α, οι δύο πρωταγωνιστές είναι φυσικά οι γονείς μου, Βασίλης και Τριανταφυλλιά. Μπαμπά, μαμά, τα παιδιά. Παιδιά, η μαμά και ο μπαμπάς.

Δείτε περισσότερα άρθρα